Λίγες ημέρες πριν ήμασταν καλεσμένοι για βραδινό φαγητό σε σπίτι φίλων μας. Η Θάλεια η οικοδέσποινα είναι πολύ καλή μαγείρισσα, μαγειρεύει εξαιρετικά και συνήθως πέραν του ενός κύρια πιάτα.
Δεν μπόρεσα να συγκρατηθώ, έφαγα από όλα και ξαναγέμισα το πιάτο μου. Μετά ακολούθησε γλυκό και παγωτό. Όταν γύρισα σπίτι δεν έπρεπε να κοιμηθώ αμέσως γιατί θα είχα ενοχλήσεις στο στομάχι. Έλα όμως που κοιμήθηκα χωρίς να πάρω ένα gaviscon και όλα άρχισαν εκεί.
Άρχισα να βλέπω έναν εφιάλτη, σχετικά με το αγαπημένο μου contest. Έβλεπα να συνεδριάζει το κονκλάβιο του contest, να είναι όλοι συνοφρυωμένοι, σχεδόν θυμωμένοι και να συζητούν για το μέλλον του (contest). Άρχισα να ανησυχώ σφόδρα και με έζωσαν μαύρα φίδια. Λες να βαρέθηκαν σκέφθηκα από μέσα μου; Λες να τα φορτώσουν στον κόκκορα; Αμάν χαθήκαμε.
Μια πένθιμη μουσική μπήκε χαλί στον εφιάλτη μου:
https://www.youtube.com/watch?v=sPlhKP0nZII
Όπως καταλαβαίνω άρχισα να στριφογυρίζω αλλά δεν ξύπνησα. Στο όνειρο μου το κονκλάβιο συνέχιζε στον ίδιο χαβά την φαγωμάρα του.
Ως εδώ έλεγε ο ένας, και μη παρέκει έλεγε ο άλλος... Οι δυσκολίες είναι ανυπέρβλητες έλεγε ο τρίτος κ.ο.κ.
Αυτή η αντιπαράθεση συνεχιζόταν εντονότατα με αντιπαραθέσεις, ο καθένας έλεγε τη γνώμη του (ίσως να μπορούσε να ειπωθεί και brain-storming αν οι λογομαχίες δεν ήταν τόσο έντονες).
Δεν αντέχω έλεγαν κάποιοι,ενώ άλλοι έλεγαν να μην σταματήσει μια προσπάθεια που συνεχίζεται τόσα χρόνια.
Εν τω μεταξύ η μουσική συνεχιζόταν με χαμηλή ένταση, είχε τελειώσει το Kyrie και η χορωδία βρισκόταν στο Dies Irae.
Ξάφνου κάποιος που μου φαινόταν για αρχικαρδινάλιος (δεν είμαι σίγουρος) πέταξε έναν κεραυνό:
Να δώσουμε φασόν το contest στους δεινόσαυρους!
Επεκράτησε πανζουρλισμός, κάπως έτσι θα συνέβη στην βιβλική βαβέλ. Το στομάχι μου άρχισε να έχει ποιο έντονες συσπάσεις...
Τα μέλη του κονκλάβιου βρίσκονταν σε έξαλλη κατάσταση και φωνασκούσαν, παρότι το όνειρο ήταν δικό μου δεν έλεγχα την κατάσταση και δεν μπορούσα να καταλάβω όλα όσα έλεγαν. Ένας ήταν ο υπέρμαχος της μεταβιβάσεως του contest στους δεινόσαυρους. Κάνα δύο άλλοι ζητούσαν να μην δοθεί εν λευκό αλλά να έχουν βεβαιώσεις πως δεν θα αλλάξει το πνεύμα του contest. Ένας άλλος προειδοποίησε ότι όσες βεβαιώσεις και να δοθούν, το σίγουρο είναι πως οι δεινόσαυροι θα επιβάλουν ένα μοναδικό mode στο contest. Λόγω της ταραχής που επικρατούσε και της τεταμένης κατάστασης, δεν πρόλαβα να συγκρατήσω ποιο θα ήταν το υποτιθέμενο mode...
Πάνω που είχαν αρχίσει κάπως τα πράγματα να καταλογιάζουν επειδή πολλοί είχαν πέσει σε περισυλλογή, κάποιος είπε ότι ήδη έχει βολιδοσκοπήσει τους δεινόσαυρους. Μεμιάς επικράτησε πανζουρλισμός!
Είπαν πολλά μεταξύ τους κάποια από αυτά δεν είναι σκόπιμο να μεταφερθούν παραέξω.
Το παρήγορο είναι πως μετά από λίγο επικράτησε σύνεση. Άρχισαν να σκέφτονται σοβαρά πως θα συνεχίσουν να υποστηρίζουν το contest.
Εδώ το μουσικό υπόβαθρο του ονείρου μου άλλαξε και έγινε χαρούμενο:
https://www.youtube.com/watch?v=t3217H8JppI
Αργότερα και αφού είχαν μεσολαβήσει πολλές συζητήσεις, πολλοί καφέδες και αρκετά τσιγάρα, το κονκλάβιο αποφάσισε να θέσει το θέμα σε ψηφοφορία. Κάτι που θα μπορούσαν να κάνουν από την αρχή. Η ψηφοφορία έγινε μεταξύ τους (δεν ρωτήθηκαν πχ κάποιοι από τους υποστηρικτές - συμμετέχοντες του contest).
Η απόφαση κατά πλειοψηφία ήταν να συνεχίσουν να υποστηρίζουν το contest.
Εδώ ένοιωσα κάπως καλύτερα και μετά από λίγο ξύπνησα.
Η παραπάνω ιστορία είναι αποκλειστικά προιόν ονείρου και δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα. Οποιαδήποτε ομοιότης με πρόσωπα ή πράγματα είναι τυχαία.
Μια πένθιμη μουσική μπήκε χαλί στον εφιάλτη μου:
https://www.youtube.com/watch?v=sPlhKP0nZII
Όπως καταλαβαίνω άρχισα να στριφογυρίζω αλλά δεν ξύπνησα. Στο όνειρο μου το κονκλάβιο συνέχιζε στον ίδιο χαβά την φαγωμάρα του.
Ως εδώ έλεγε ο ένας, και μη παρέκει έλεγε ο άλλος... Οι δυσκολίες είναι ανυπέρβλητες έλεγε ο τρίτος κ.ο.κ.
Αυτή η αντιπαράθεση συνεχιζόταν εντονότατα με αντιπαραθέσεις, ο καθένας έλεγε τη γνώμη του (ίσως να μπορούσε να ειπωθεί και brain-storming αν οι λογομαχίες δεν ήταν τόσο έντονες).
Δεν αντέχω έλεγαν κάποιοι,ενώ άλλοι έλεγαν να μην σταματήσει μια προσπάθεια που συνεχίζεται τόσα χρόνια.
Εν τω μεταξύ η μουσική συνεχιζόταν με χαμηλή ένταση, είχε τελειώσει το Kyrie και η χορωδία βρισκόταν στο Dies Irae.
Ξάφνου κάποιος που μου φαινόταν για αρχικαρδινάλιος (δεν είμαι σίγουρος) πέταξε έναν κεραυνό:
Να δώσουμε φασόν το contest στους δεινόσαυρους!
Επεκράτησε πανζουρλισμός, κάπως έτσι θα συνέβη στην βιβλική βαβέλ. Το στομάχι μου άρχισε να έχει ποιο έντονες συσπάσεις...
Τα μέλη του κονκλάβιου βρίσκονταν σε έξαλλη κατάσταση και φωνασκούσαν, παρότι το όνειρο ήταν δικό μου δεν έλεγχα την κατάσταση και δεν μπορούσα να καταλάβω όλα όσα έλεγαν. Ένας ήταν ο υπέρμαχος της μεταβιβάσεως του contest στους δεινόσαυρους. Κάνα δύο άλλοι ζητούσαν να μην δοθεί εν λευκό αλλά να έχουν βεβαιώσεις πως δεν θα αλλάξει το πνεύμα του contest. Ένας άλλος προειδοποίησε ότι όσες βεβαιώσεις και να δοθούν, το σίγουρο είναι πως οι δεινόσαυροι θα επιβάλουν ένα μοναδικό mode στο contest. Λόγω της ταραχής που επικρατούσε και της τεταμένης κατάστασης, δεν πρόλαβα να συγκρατήσω ποιο θα ήταν το υποτιθέμενο mode...
Πάνω που είχαν αρχίσει κάπως τα πράγματα να καταλογιάζουν επειδή πολλοί είχαν πέσει σε περισυλλογή, κάποιος είπε ότι ήδη έχει βολιδοσκοπήσει τους δεινόσαυρους. Μεμιάς επικράτησε πανζουρλισμός!
Είπαν πολλά μεταξύ τους κάποια από αυτά δεν είναι σκόπιμο να μεταφερθούν παραέξω.
Το παρήγορο είναι πως μετά από λίγο επικράτησε σύνεση. Άρχισαν να σκέφτονται σοβαρά πως θα συνεχίσουν να υποστηρίζουν το contest.
Εδώ το μουσικό υπόβαθρο του ονείρου μου άλλαξε και έγινε χαρούμενο:
https://www.youtube.com/watch?v=t3217H8JppI
Αργότερα και αφού είχαν μεσολαβήσει πολλές συζητήσεις, πολλοί καφέδες και αρκετά τσιγάρα, το κονκλάβιο αποφάσισε να θέσει το θέμα σε ψηφοφορία. Κάτι που θα μπορούσαν να κάνουν από την αρχή. Η ψηφοφορία έγινε μεταξύ τους (δεν ρωτήθηκαν πχ κάποιοι από τους υποστηρικτές - συμμετέχοντες του contest).
Η απόφαση κατά πλειοψηφία ήταν να συνεχίσουν να υποστηρίζουν το contest.
Εδώ ένοιωσα κάπως καλύτερα και μετά από λίγο ξύπνησα.
Η παραπάνω ιστορία είναι αποκλειστικά προιόν ονείρου και δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα. Οποιαδήποτε ομοιότης με πρόσωπα ή πράγματα είναι τυχαία.
