Σαν σήμερα καταλήφθηκε η πόλη και έπαψε να υπάρχει η αυτοκρατορία του Βυζαντίου
Γενιές Ρωμιών όμως συνέχισαν να ζουν στην Πόλη αλλά και στη Μικρά Ασία και Θράκη για πολλούς αιώνες. Οι περισσότεροι έφυγαν με τον ξεριζωμό της Σμύρνης. Οι υπόλοιποι εξαναγκάσθηκαν σιγά σιγά να φεύγουν και αυτοί. Πρώτα με το πογκρόμ του 1955, μετά με τις απελάσεις όσων ήταν Έλληνες υπήκοοι το 1964. Η ταινία "Πολίτικη κουζίνα" περιγράφει αυτή την περίοδο αρκετά καλά. Εγώ έφυγα τον Νοέμβριο του 1974.
Αυτή είναι μία φωτογραφία του σήμερα με το σπίτι που μέναμε τότε. Κατοικούσαμε στον 1ο όροφο του σπιτιού δίπλα στη βιοτεχνία (ήταν πλατώ κινηματογράφου τότε). Τότε το ισόγειο ήταν διαμέρισμα και όχι μαγαζί, το ίδιο συνέβαινε και στο δίπλα σπίτι. Στο ισόγειο καθώς και στον 3ο έμεναν δύο Τουρκάλες κυρίες, οι οποίες κατά τη διάρκεια του πογκρόμ του 55 είπαν στον όχλο που έσπαγε διαμερίσματα ότι εδώ μένουν μόνο μουσουλμάνοι. Γλυτώνοντας μας από άσχημες περιπέτειες, ας είναι ελαφρύ το χώμα που τις σκεπάζει. Παρόμοια παραδείγματα υπήρξαν πολλά και στην ταινία που προανέφερα μπορεί να δει κάποια ο θεατής.
Απέναντι μας και λίγο ποιο πάνω είναι η εκκλησία των Αγίων Κωσταντίνου και Ελένης και στον αυλόγυρο της βρισκόταν το ομώνυμο δημοτικό (σήμερα έχει μετατραπεί σε ξενώνα), στο οποίο πρωτόμαθα γράμματα. Οι μαθητές του δημοτικού μου, πηγαίνουν τακτικά τα τελευταία χρόνια στην Πόλη και εκκλησιάζονται στον ναό της ενορίας μας, κάθε χρόνο στη γιορτή του. Η φωτογραφία είναι από τη συμμαθήτρια μου Νούλα (Θεανώ) Καλίνογλου από την φετινή της επίσκεψη πριν λίγες ημέρες.
